Merhaba arkadaşlar. Eminim hepinizin anlatacak nice hikayeleri olmustur Work and Travel süresince. Ben de kendi hikayemden bahsetmek istedim biraz. Spontane gelişen olaylar sonucu kendimi South Carolina Myrtle Beach’te buldum. Work and travel deyince insan türlü hayaller kuruyor tabi. Hep o filmlerdeki “American Dream”i yaşayacaksın, döndüğünde “abi geçen işte Amerika’dayken..” ile başlayan cümleler kuracaksın hevesle, ne kadar eğlendiğini, iyi vakit geçirdiğini anlatacaksın falan. Hayaller güzel elbette ama hayatlar pek de öyle olmuyormus 😀 Para konusu bir kere zaten yalan, kazandığınla travel yapıp yanında da birkaç bir şey göturebilirsen dönerken, ne ala!

PRENSESLER GİBİYDİM

Work and Travel Deyince

Her neyse parayı şöyle bi kenara bırakırsak, wat’ın insana kazandırdığı en büyük şey tecrübeymiş canlarım.
İki işte çalışıyorum, günde 14 saat. Birkac gün öncesine kadar neredeyse her günüm ağlamaklı, kendime “niye geldim ben buraya”, “şu an napıyorum ya” falan demekle geçti. Bazen çok yalniz hissettim, rahat hayatımı bırakıp da burada köle gibi çalıştığım için söylendim durdum. Birkaç gün öncesine kadar diyorum çünkü yakın zamanda bir şeyin farkına vardım. İstesem Türkiye’ye dönebilirdim ama bu beni daha mutlu etmeyecekti. Work and Travel herkes icin zor bir sınav, başarısız olmak istemiyorum. Geçen koca iki aya baktığımda tek başıma nelerin üstesinden geldiğimi, aslında ne kadar güçlü olduğumu gördüm. Bütün egolarımdan sıyrılıp otel odalarını, tuvaletlerini temizledim, ilkokulu bitirememiş (lafın gelişidir no offense) adamlardan azar işittim kimi zaman. Çok fazla işim ters gitti, düştüm ama kalktım da. Daha önce bilmediğim görmediğim bambaşka bir ülkedeyim.

Zor zamanlarım oldu tabi ama güzel zamanlarım da oldu be. Yeni arkadaşlar edindim beraber eğlendik, bazen saatlerce güldük. İnsanların birbirini din, dil, ırk ayırt etmeden nasıl da sevebildiğini gördüm. Otelde yastık kılıflarını değistirirken beynimde çalan “prensesler gibiydim ben baba evinde” şarkısının yerini, sahilde güneşlenirken, gezip eğlenirken “macera dolu Amerika” aldı mesela 😀

Velhasıl kelam, içinde bulunduğunuz durumları her haliyle kabullenin, bir kaç ay elbet geçecek, geçti de, gülümseyin. Herkesin ha deyince cesaret edip yapamayacağını yaptınız, başardınız. Tatlı günler sizi bekliyor. Hepinize çok güzelli, bol tecrübeli wat’lar diliyorum. Ben işe kaçar baay ❤️🇺🇸

Melike Demircioğlu